Spreektekst begroting door de PvdA Maassluis
Voorzitter, geachte collega’s,Voordat ik u meeneem in de visie van de PvdA fractie over de begroting, zou ik willen beginnen met een persoonlijke noot. Het is tenslotte mijn eerste begrotingsbehandeling als fractievoorzitter.
In 2018 ben ik, als 19-jarige de politiek in te gaan met eigenlijk maar één doel: écht dingen veranderen in Maassluis. Niet omdat ik niet ontevreden was, maar wel omdat de positie van mijn en volgende generaties in de politiek best vaak te onzichtbaar is. Daarom wilde ik me voor die groep inzetten. Inmiddels weet ik dat politiek juist gaat over niet alleen aan het belang van één groep, maar juist over het belang van het geheel nadenken.
In die missie denk ik vaak aan mijn oom Koos. Koos is een man met een verstandelijke beperking, en zoals zo velen in zijn situatie werd hij ooit door de samenleving afgeschreven. Men zag hem vaak als ‘de stille man,’ als iemand die niet echt meetelde. Totdat hij uit het drukke Amsterdam terechtkwam bij Dukdalf, inmiddels bekend als Stroomopwaarts in Maassluis. Daar kreeg hij een plek waar hij zich kon ontwikkelen, waar hij werd gezien en gerespecteerd. Van een stille man veranderde hij in de grappigste van de kantine. Dat is wat echte inclusie kan doen: het haalt het beste in mensen naar boven en laat ze tot hun recht komen, ongeacht iemands achtergrond of eigenschappen. Dit zijn de verhalen die ons eraan herinneren dat een zorgzame samenleving iedereen erbij houdt en kansen geeft.
In die samenleving zijn we nu nog niet gelijk. Zekerheden zoals goede zorg, een betaalbaar en fijn huis, en een leefomgeving waarin iedereen zich welkom en thuis voelt zijn niet voor iedereen. Tegelijkertijd we als PvdA Maassluis een stad creëren van en voor ons allemaal.
Maar een zorgzame stad is niet vanzelfsprekend. En ook vandaag staan we weer voor moeilijke keuzes bij de besluiten over de begroting voor de taak om de Maassluise samenleving sterker en socialer te maken.
Want voorzitter, wanneer de PvdA fractie kijkt naar deze begroting voelt het als een voorbode voor donkere wolken: de dreigende bezuinigingen van “Maassluis in Balans”. Het voelt gek om daar niets over te zeggen en tegelijkertijd is het -nu nog niet nodig en in deze begroting nog niet verwerkt. Maassluis in Balans gaat voor ons, ook in deze begroting, over een gemeente die er voor haar inwoners is. Een laagdrempelige overheid waar mensen die het écht nodig hebben terecht kunnen. Zeker, omdat we weten dat er de komende tijd, opnieuw, moeilijke keuzes gemaakt moeten gaan worden. Voor ons wordt het blijven verbeteren een sterke en sociale positie van Maassluisers dan ook de focus bij die bezuinigingsronde.
Voorzitter,
Politiek gaat over het leven van mensen in onze stad beter maken én echt dingen verbeteren. Als we dan terug gaan naar deze begroting zien we veel goede dingen gebeuren. We blijven woningen bouwen, omdat dat de manier is om ook mijn generatie een kans te geven op een woning. Hierbij blijven we ook aandacht vragen voor het beter benutten van de bestaande woningvoorraad. We vragen het college ook te kijken naar bijzondere en gemixte woonvormen, zeker bij de projecten Station West, Kapelpolder en het Van Gelderenterrein.
Binnen die wijken moet iedereen zich thuis voelen. En je thuis voelen binnen onze stad gaat ook over de mogelijkheid om je vrij te bewegen, ook wanneer je een fysieke beperking hebt. Zoals ik al zei, mijn oom Koos is voor mij een bron van inspiratie als het gaat om inclusie en erbij horen. Maar helaas zijn er nog steeds te veel fysieke en sociale drempels die mensen met een beperking in de weg staan. De Belangengroep Inclusief Maassluis heeft dit opnieuw aangekaart en wil graag meedenken. Daarom roept de PvdA Maassluis het college op om samen met BiM een actieplan op te stellen, waarmee we onze buitenruimte echt voor iedereen toegankelijk maken. Dit gaat niet alleen over stenen en stoepen, maar over de overtuiging dat iedereen recht heeft op een plek in onze stad. Daarom willen we vooral ook dat de richtlijnen voor toegankelijkheid in nieuwbouw of nieuwe aanleg van straten vanaf het ontwerp wordt meegenomen.
Samen met het CDA de motie “Inclusiviteit in de buitenruimte”
verzoekt het college,
– in samenwerking met de Belangengroep Inclusief Maassluis, als ervaringsdeskundigen, advies te maken over de richtlijnen die worden gehanteerd bij projecten in de openbare ruimten, waarbij de knelpunten voor mensen met een beperking in kaart worden gebracht;
– te rapporteren over de voortgang en hierover jaarlijks de gemeenteraad te informeren;
– aan de raadsvoorstellen van ruimtelijke ordening en buitenruimte een paragraaf “Fysieke inclusiviteit” toe te voegen en het zo onderdeel te maken van het besluitingvormingsproces;
Tijdens onze wijkbezoeken geven buurtbewoners regelmatig aan zich te ergeren aan het asociaal gedrag van anderen: afval dumpen, hondenpoep niet opruimen, door de Nieuwstraat fietsen, te hard rijden of de stereo op standje maximaal met de ramen open. Voor de PvdA moet Maassluis een plek blijven waar we prettig en respectvol samenleven. Daarom vragen we samen met de VVD in een motie om een aanpak tegen dit gedrag. De motie “Hoe gaan we met elkaar om?” zal de VVD namens ons indienen. En voor ons gaat die motie niet alleen over handhaven wanneer er dingen mis gaan, maar ook echt inzetten op preventie.
En voorzitter, een stad is meer dan de woningen die we bouwen en de wijken waarin wensen wonen. In een fijne stad is er ook genoeg te doen. Wanneer we kijken naar sport en cultuur zien we daar vanuit de gemeente twee bewegingen in.
Op cultuur hebben we tegen de richting van andere gemeentes in geinversteerd. Zo noemde Han Remmerswaal, de vertrekkende directeur van de Maassluise Muziekschool bij zijn afscheiddankbaar en trots dat er in Maassluis wél visie was om de muziekeductie te behouden toen er moest worden bezuinigd. Ook zien we dat we het daar voor elkaar hebben gekregen om onze doelstellingen, van een bruisend huis in de Koningshof cultuurgebruik ook voor de inwoners en de brede samenleving ook te realiseren. Zo ging theater Koningshof afgelopen zomer de wijken in en zijn er steeds meer maatschappelijke bijeenkomst in Koningshof. Organisaties weten elkaar ook te vinden in grote projecten zoals Loods M. Waar de vraag blijft hoe dit er uiteindelijk uit zal zien, maar het heel goed dat zo veel organisaties wisten te komen tot een gezamelijke visie.
Juist dat ‘Samen zijn wij Maassluis’, en een gemeente die daarin steunt mist op het gebied van sport. Steeds nieuwe plannen, die dan weer niet konden, en er weer nieuwe plannen ontstonden zorgen voor stilstand. We praten veel over sport, maar eigenlijk is er weinig actie. De plannen Olympiahal en de nieuwe Sportzaal hier bij Station West en in Wilgenrijk zijn er nog lang niet. Dat terwijl er werk aan de winkel is, Het aantal kinderen tussen 6 en 12 met ernstig overgewicht stijgt. Het sportonderwijs in Maassluis kan vanaf 2025 niet meer via E25 rekenen op de gesubsidieerde sportleraar van de gemeente. Mede in combinatie met de matige kwaliteit van de sportzalen en hallen gaat sport op scholen er op achteruit, terwijl we juist willen dat de kinderen meer gaan bewegen.
En daarom moet er nu wel echt actie komen voorzitter. Begin volgend jaar komt er een nieuw plan onze kant op. Verenigingen hebben er te weinig vertrouwen dat dit plan dan ook echt tot uitvoering komt. Hoe kijkt de wethouder sport hiernaar? En vooral: hoe gaan we zorgen dat we nu op sport zalen neer gaan zetten en doelen kunnen bereiken?
Zo lossen we echt problemen in de stad op.
Voorzitter, ook mensen in onze stad komen wel eens in de problemen: door verlies van baan, een relatie of ernstige ziekte komen inwoners soms in de knel. Dan is het belangrijk dat we ook een sociale stad zijn, waarin we inwoners helpen er weer bovenop te komen. Daarom hechten we zeer aan het goede werk dat de gemeente doet, zelf of via ons wijkteam Vraagraak, de schuldhulp en bijstand die we via Stroomopwaarts bieden of de zorg die via het ROGplus wordt geboden. Tegelijkertijd hebben we ook onze zorgen, want soms blijft het knellen:
Ten eerste, is er de beschikbaarheid van zorg. Het is schandalig hoe de Rijksoverheid nu jaar na jaar wel taken bij ons neerlegt maar daar te weinig geld bij geeft.Daar zullen we dus als gemeente positie in moeten nemen en juist die ondersteuning wel blijven bieden.
Voorzitter, wanneer we kijken naar de toegankelijkheid van zorg, voelen mensen zich vaak van het kastje naar de muur gestuurd. Terwijl zorg aanvragen juist voor veel mensen een manier is om weer grip te krijgen op je situatie. We horen dat dat het vaakst voorkomt, zoals het aanvragen van urgentie of de WMO. Kan het college toezeggen met een raadsinformatiebrief te komen met een overzicht geven van de huidige knelpunten en aanbevelingen bevatten om het aanvraagproces voor zorg eenvoudiger en begrijpelijker te maken voor alle inwoners van Maassluis.
Het is van groot belang dat iedereen, ongeacht hun achtergrond of situatie, toegang heeft tot de zorg die zij nodig hebben zonder drempels of verwarring.
Het voelt soms tegelijkertijd makkelijk gezegd voorzitter. “Iedereen heeft recht op zorg”. Door de keuzes van de landelijke overheid zien we namelijk dat dat op jeugdzorg nu namelijk niet kan. Bezuiniging op bezuiniging zorgt ervoor dat we jonge mensen, die aan het begin van hun leven staan, onvoldoende kunnen helpen. Voorzitter, hoe kijkt het college daarin naar de nieuwe cijfers dat het aantal kinderen in de jeugdzorg is gestegen op de problematiek van psychische gedragsproblematiek?
En voorzitter. De snelste manier om weer uit financiele, maar soms ook mentale problematiek te komen is via passend werk. Dat heb ik zelf gezien bij mijn oom Koos. Bij hem zag ik dat een plek in onze stad hebben, met nuttig werk, met collega’s, die dagritme oplevert echt het verschil heeft gemaakt. En hoewel de oude regelingen soms niet meer bestaan, heeft stroomopwaarts zich doorontwikkeld en wordt onze sociale werkplaats gelukkig gebruikt voor ook nieuwe doelgroepen: zoalsnieuw beschut werk, reguliere werkzoekenden, anderstalige trajecten enzovoorts. Dat is iets om trots op te zijn.
Tot slot, wil ik stilstaan bij 80 jaar vrijheid
Volgend jaar markeren we dat Nederland 80 jaar geleden werd bevrijd van de Duitse bezetters, die tijdens hun 5 jarige bezetting onze vrijheden afnamen, onze rechtsbescherming aan te kant schoven, die eigendommen in beslag namen, mannen afvoerden om te werk te stellen in Duitsland, inwoners vervolgden vanwege hun afkomst en geloof, die dappere Maassluise verzetshelden vervolgden en vermoordde en zorgden voor enorm veel persoonlijk leed.. Belangrijk dus om de waarde van vrijheid, de rechtstaat, democratie en solidariteit met de mensen die afwijken van de norm. Ook in Maassluis gaan we dit vieren met een speciaal themajaar, waarin we stilstaan bij wat vrijheid betekent, zeker in onze tijd waar dichtbij onze grenzen wordt gevochten. Er zijn al mooie ideeën in ontwikkeling, passend bij de term “Samen zijn wij Maassluis.” Maar als we het goed voelbaar in de stad willen maken helpt het ook om een budget te hebben om daadwerkelijk impact te maken en onze gemeenschap te betrekken. Daarom dient de PvdA Maassluis een motie in om vanuit de algemene reserve een budget vrij te maken om dit themajaar tot een succes te maken. Vrijheid is iets kostbaars, is steeds minder vanzelfsprekend en we willen impact maken met de lessen van verdraagzaamheid, rechtstaat en solidariteit.
Het dictum van de motie luidt:
verzoekt het college,
– een incidenteel bedrag van 20.000 euro vrij te maken vanuit de algemene reserve van de gemeente Maassluis voor de organisatie en uitvoering van het themajaar ‘2025: 80 Jaar Vrijheid’;
– dit budget specifiek toe te wijzen aan educatieve programma’s, herdenkingen en tastbare herinneringen in samenspraak met de veteranen die in het kader van het themajaar georganiseerd worden;
Met deze voorstellen willen we bijdragen aan Maassluis waarin we goed voor elkaar zorgen, waarin we onze vrijheid vieren, en waarin niemand wordt uitgesloten. Laten we samenwerken aan een stad die voor ons allemaal voelt als thuis.
Voorzitter. De begroting zit vol met tal van onderwerpen die belangrijk zijn voor onze stad, denk daarbij aan onderwijs, duurzaamheid, afval, en zo verder. Een aantal van die onderwerpen zullen we iets over zeggen in de tweede termijn. En een aantal zal onbesproken, maar daarmee natuurlijk niet onbelangrijk blijven.
Dank u wel.
