Door op 1 juli 2013

Stijgende werkloosheid baart PvdA grote zorgen

De wereldwijde crisis is van de banken overgeslagen naar overheden en raakt de nu ook bedrijven hard. Hoewel Nederland het internationaal gezien nog redelijk doet, is de werkloosheid ook in Nederland tot een historisch zeer hoog niveau van 7,5% gestegen. We merken dat de crisis nu ook in Maassluis voelbaar is geworden en zien de werkloosheid oplopen. De PvdA Maassluis maakt zich zorgen over de toegenomen werkloosheid in Maassluis. Ons ideaal is dat alle Maassluizers die kunnen werken ook betaalde arbeid verrichten en bijdragen aan onze samenleving.

Jongeren en allochtonen het hardst geraakt

Jongeren komen minder snel aan het werk na een opleiding, starters op de arbeidsmarkt krijgen steeds vaker tijdelijk contracten. Na een tijdelijk contract worden veel starters ondanks goed functioneren na 3 tijdelijke contracten ontslagen. Ook onder allochtonen is de werkloosheid nog veel hoger dan gemiddeld (15% landelijk). Ook oudere werknemers komen erg moeilijk aan het werk, terwijl iedereen wel langer moet doorwerken. De PvdA vraagt daarom ook aandacht voor deze groepen en roept werkgevers en overheid dan ook op om deze mensen een kans te geven op werk.

Werkloosheid is enorm ingrijpend

Het verlies van werk is voor veel mensen een enorme schok: ook ondanks een goed sociaal vangnet. Ontslag raakt aan de bestaanszekerheid van mensen. Opeens moet iemand (vaak met een heel gezin er achter) rondkomen van een WW uitkering in plaats van een salaris. Dat vergt vaak stevig schrappen in de uitgaven van het huishouden. Maar verzekeringen, gas licht en water moeten wel gewoon worden betaald. Mensen met een eigen huis komen soms in een situatie dat ze hun hypotheek niet meer kunnen betalen. Maar niet alleen het inkomen valt weg, maar ook sociaal isolement ligt op de loer. Ontslag raakt mensen vaakop diverse fronten.

 

Landelijk beleid is cruciaal: sociaal akkoord

De PvdA Maassluis is zich er van bewust dat de lokale politiek niet de wereldeconomie kunnen beïnvloeden. Ook de landelijke overheid is daarin niet almachtig, maar kan wel meer invloed uitoefenen.

Met het sluiten van het sociaal akkoord is er gelukkig een grote stap gezet: de  inkorting van de WW is ingeperkt (nu 2 jaar WW) en dat geeft meer zekerheid voor mensen die hun baan (dreigen te) verliezen. Ook de steun om mensen van werk naar werk te helpen biedt grote kansen. Het is nog onduidelijk hoe het akkoord wordt uitgewerkt in de praktijk, maar naast verbeteringen ten opzichte van het regeerakkoord zorgt het vooral voor rust in de polder. In tegenstelling tot veel andere landen zijn werkgevers, werknemers en de overheid in goed overleg tot afspraken gekomen en blijven stakingen en demonstraties voolopig achterwege.

Lokaal beleid

Hoewel de gemeentelijke overheid slechts beperkt invloed heeft, heeft ook de gemeente verantwoordelijkheden en mogelijkheden om de werkloosheid te bestrijden. Het college deelt de ambitie om zo veel mogelijk mensen aan het werk te helpen en doet daar al veel aan. Desondanks heeft de PvdA Maassluis de volgende vragen aan het college van B&W:

1.         Heeft u, naast de al bekende cijfers over de bijstand, ook inzicht in het aantal en het percentage Maassluizers dat een beroep moet doen op de WW? Kunt u die cijfers aan de raad doen toekomen, met een inzicht in de trend van de afgelopen twee jaar daarbij? Kunt u die ook uitsplitsen naar leeftijdsgroepen en doelgroepen (ouderen, jongeren, nieuwe Nederlanders)? Hoe verhouden de Maassluise cijfers zich met de cijfers van gemeenten uit de regio?

2.         Hoe verloopt de doorstroom naar nieuw werk vanuit de WW? Hoeveel tijd is er gemiddeld nodig voor mensen om nieuw werk te vinden of om mensen naar nieuw werk te begeleiden?

3.         Welke verwachting is er voor het aantal Maassluizers die nu WW hebben en op korte termijn een beroep moet gaan doen op de bijstand?

4.         Heeft u inzicht in hoeveel mensen in Maassluis ongewenst zonder werk zitten, maar geen uitkering hebben (bijvoorbeeld omdat WW uitkering is afgelopen maar er geen recht op bijstand is omdat de partner werkt)? Welke ondersteuning biedt de gemeente deze mensen om aan het werk te komen?

5.         Welke effecten heeft het aanbesteden met sociaal return (waarbij er verplichtingen worden opgenomen om werkzoekenden een kans moeten krijgen bij opdrachtnemers van de gemeente) tot op heden opgeleverd?

6.         Hoeveel medewerkers heeft u als gemeente zelf in dienst genomen vanuit een werkervaringsplaatsen of andere uitkeringssituaties? Hoeveel mensen worden via Dukdalf, Stoed of andere organisaties een werkervaringsplaats geboden bij of voor de gemeente?

7.         Hoe zorgt u ervoor dat er extra taken (liefst in de publieke ruimte) worden verricht door deze mensen en er geen reguliere banen verdwijnen voor deze werkervaringsplaatsen?

8.         Welke mogelijkheden ziet u zelf nog als college om werkgevers in Maassluis op te roepen om mensen een kans te geven op een baan, stage of andere werkervaringsplaats?

9.         Welk beeld heeft u van de kansen die werkzoekenden krijgen (via sociale zaken, het UWV en Dukdalf) en de signalen van verdringing door werknemers uit Midden en Oost Europese landen? (zogenaamde MOE landers)

10.       Ziet u mogelijkheden om in regionaal verband initiatieven te ontplooien om afspraken te maken tussen werkgevers, instellingen en gemeenten om mensen aan het werk te helpen?

11.       De directeur van het Havenbedrijf heeft onlangs aangegeven de bedrijven in de Botlek, de Bonden en gemeenten uit te nodigen om op deze wijze de benodigde werkkrachten uit de regio te werven. Is Maassluis ook vertegenwoordigd tijdens deze bijeenkomst?

12.       Kunt u voor de zomer een toelichting geven op de effecten van het sociaal akkoord op de kansen en werkgelegenheid voor Maassluizers en de effecten voor het gemeentelijk beleid?