vragen over discriminatie en arbeidsparticipatie

Als PvdA Maassluis hebben we vrijdag 27 maart deze vragen gesteld aan het college van B&W:

De PvdA wil dat iedereen gelijke kansen heeft om mee te doen in de samenleving en daarmee ook op de arbeidsmarkt. Omdat werk zekerheid biedt. Omdat werk mensen in staat stelt zichzelf te ontwikkelen en verder te komen in het leven. Discriminatie op de arbeidsmarkt is, naast andere strafbare en ontoelaatbare vormen van discriminatie, een van de ergste manieren om iemand te benadelen. Als je gemotiveerd bent, toegerust en gekwalificeerd, dan is het een klap in je gezicht als je vanwege je huidskleur, seksuele geaardheid, leeftijd of levensovertuiging wordt afgewezen op de arbeidsmarkt. Dat vinden wij onacceptabel.

Op zaterdag 21 maart 2015 kwamen via de media meerdere artikelen naar buiten over de slechte positie van allochtonen op de arbeidsmarkt. Vrijwel nergens in Europa zijn de arbeidskansen van allochtonen zo slecht als in Nederland. Ook in landen als Frankrijk, Italië en Spanje, waar de werkloosheid veel hoger is, zitten minder allochtonen thuis dan in Nederland. Van de autochtone beroepsbevolking heeft 77,1 procent betaald werk, terwijl van de allochtonen nog niet de helft (49,5 procent) werk heeft. Verontrustend om te lezen is dat ook de hoogopgeleide allochtonen veel vaker werkloos zijn dan autochtonen met hetzelfde opleidingsniveau. Discriminatie lijkt hier dus duidelijk een rol te spelen. Ook zitten er meer niet westerse allochtonen dan ooit in de bijstand. Eén op de zeven niet-westerse allochtonen tussen de 15 en 65 jaar heeft een bijstandsuitkering, onder autochtonen is dat één op de 44.

Als PvdA Maassluis hebben we kennis genomen van deze berichtgeving en verontrustende cijfers. Voor een goede integratie en de kans je ten volle te ontwikkelen, is deelname aan de arbeidsmarkt essentieel. Discriminatie op de arbeidsmarkt is een groot probleem, waardoor niet- Westerse allochtonen veel minder kansen hebben op de arbeidsmarkt. Ook zijn hierdoor veel meer allochtonen afhankelijk van een bijstandsuitkering, waardoor veel kinderen opgroeien in armoede.

Dit soort misstanden kwamen ook – opnieuw- tijdens het stadsgesprek op woensdagavond 25 maart aan de orde. Als PvdA Maassluis horen wij dergelijke signalen al langer. Jongeren van allochtone komaf kunnen vaak geen stageplaats vinden en komen dan in problemen omdat ze hun opleiding niet af kunnen ronden. We horen dat er in Maassluis dat bedrijven zijn die een afspiegeling van de samenleving zijn, maar tegelijkertijd sommige grotere bedrijven vrijwel geen enkel allochtoon in dienst hebben.

Daarom vroegen we u al eerder zich in te spannen voor meer kansen voor jongeren van allochtone komaf en riepen we het college op om ook bij de lokale bedrijven aan te dringen om ook allochtone jongeren een eerlijke kans te geven. Bovenstaande is voor de fractie van de PvdA dan ook aanleiding om het College op grond van artikel 51 van het reglement van orde de volgende vragen te stellen:

1. Beschikt het college over actuele cijfers van de arbeidsparticipatie van allochtonen in Maassluis? Klopt het dat het landelijke beeld zich ook in Maassluis voordoet?

2. Wat doet het college binnen de eigen organisatie, contractpartners, opdrachtnemers en daarbuiten om gelijkwaardige arbeidsparticipatie van allochtonen te verhogen? En hoe succesvol zijn deze inspanningen?

3. Wat heeft u gedaan en wat voor resultaat heeft u geboekt op onderstaande afspraken uit het coalitieakkoord:

Met een regionale aanpak willen we samen met het bedrijfsleven de werkloosheid terugdringen. Extra aandacht en inzet voor Maassluise (allochtone) jongeren en ouderen is daarbij hard nodig.

 Als gemeente geven we het voorbeeld en motiveren en inspireren we het bedrijfsleven om ook verantwoordelijkheid te nemen om iedereen mee te kunnen laten doen in onze samenleving.

 De gemeentelijke organisatie zorgt zelf voor voldoende stageplekken c.q.  werkervaringsplekken. De gemeente heeft deze al, maar zal significant meer plekken creëren. Ook worden er werkervaringsplekken gereserveerd voor langdurig werklozen en arbeidsgehandicapten.

 Het streven is om het bedrijven eenvoudiger te maken werkervaringsplaatsen te creëren. Als bedrijven meer van dergelijke plaatsen hebben, nemen zij hun maatschappelijke verantwoordelijkheid en worden meer mensen naar werk of zelfs aan werk geholpen.

4. Wat heeft u gedaan met onze oproep in de commissievergadering eind 2014 om werkgevers aan te spreken op hun maatschappelijke verantwoordelijkheid en jongeren van alle komaf een kans te geven?

5. Bent u bereid om samen met bedrijfsleven, onderwijs en andere maatschappelijke partners in de stad een actieplan te maken om de participatie te verhogen? Bent u het met ons eens dat daarbij een concrete, afrekenbare doelstelling hoort om uw eigen organisatie en de werkgevers te stimuleren om van mooie woorden ook echte daden te maken?

Arbeidsparticipatie_en_discriminatie_op_arbeidsmarkt_van_allochtonen